Moja praca polega miÄ™dzy innymi na pouczaniu klientów co majÄ… robić ze swoimi nieruchomoÅ›ciami, jak to majÄ… robić i dlaczego wÅ‚aÅ›nie tak. Ale bardzo czÄ™sto to ja siÄ™ także uczÄ™ a moi klienci zaskakujÄ… mnie swojÄ… inwencjÄ… twórczÄ… oraz wysokÄ… kulturÄ… estetycznÄ….

Jedną z najbardziej niezwykłych inwestycji, z jaką miałem w czasie swoich zawodowych peregrynacji do czynienia jest drewniany dom mieszkalny w Mikoszewie. Jest to z zewnątrz skromna chałupa, zgodnie z datą na nadprożu, z1801 roku. Na warunki Polskie to bardzo stara chata, acz na Żuławach jest wiele jeszcze bardziej leciwych. Chałupa ta stoi razem ze stodołą, co jest typowe dla tzw. osadnictwa olęderskiego. Stodoła owa jest jeszcze większą mecyją niż dom, gdyż jak twierdziła gospodyni, drugiej tak starej na Żuławach już nie ma.

Dom z zewnÄ…trz zwyczajny w Å›rodku ukazuje nam wnÄ™trza, których nie powstydziÅ‚by siÄ™ dwór szlachecki czy nawet paÅ‚ac. Szlachetny jest zarówno detal architektoniczny, jak i caÅ‚a kompozycja wnÄ™trz. Åšciany sÄ… starannie opracowane: otwory drzwiowe grupowane i komponowane na wzór mebli. WspaniaÅ‚y barokowy piec być może w 1801 roku byÅ‚ nieco archaiczny, ale przypuszczam, że nie powstydziÅ‚by siÄ™ go żaden salon GdaÅ„ski, a tym bardziej Warszawski. Jak to byÅ‚o możliwe? Czy byÅ‚ tu zatrudniony jakiÅ› dobry architekt czy też ówczeÅ›ni rzemieÅ›lnicy prezentowali tak wysoki poziom artystyczny? Tego nie wiem, ale na pewno kultura ówczesnych inwestorów, którzy przecież byli, może nieco bogatszymi, ale przecież chÅ‚opami, staÅ‚a na bardzo wysokim poziomie, skoro zamawiali takie cacka.

Jakże daleko dzisiejszym projektantom i wykonawcom do dawnych... To samo niestety zazwyczaj dotyczy również inwestorów! A ponoć Å›wiat idzie naprzód ?! Gospodarstwo to nabyÅ‚a Pani która z zawodu jest konserwatorem zabytków. UmiaÅ‚a Ona nie tylko wyeksponować piÄ™kno zastane, ale wniosÅ‚a także zdecydowanÄ… nowoczesność, która piÄ™knie dopasowaÅ‚a siÄ™ do zabytku.

Nowoczesność ta jest szczególnie wyraźna w Å‚azienkach, które w znanej nam formie przecież w XIX wieku nie istniaÅ‚y, Dlatego nie byÅ‚o czego odtwarzać czy też naÅ›ladować, wÅ‚aÅ›cicielka wraz z nieznanym mi projektantem stworzyÅ‚a caÅ‚kowicie nowÄ… jakość.

Dzisiejsza architektura zazwyczaj albo niszczy swoją agresywnością piękno otoczenia czy to przyrodniczego czy zabytkowego, lub co najwyżej stara się być niezauważalnym tłem dla owego piękna. Właścicielka tego, przecież skromnego budynku, pokazuje że może być inaczej, że nowoczesność ma także coś pięknego do zaoferowania.